عرضه اولیه صرافی غیر متمرکز یا Initial Dex Offering چیست؟ (ریدایرکت شد)

مدت زمان : 19

3 سال قبل

عرضه اولیه صرافی غیر متمرکز (IDO) جدیدترین مدل فروش توکن و جذب سرمایه پروژهای حوزه ارز دیجیتال است که پس از موفقیت‌ بیت کوین و اتریوم رواج پیدا کرد.

عرضه اولیه صرافی غیر متمرکز یا Initial Dex Offering که به اختصار آن را IDO می‌نامیم، مدل جدید جذب سرمایه بوده که نقدینگی را بهتر، سریع‌تر و به صورت کاملا آزاد و عادلانه جمع‌آوری می‌کند. مدل IDO جانشین مدل‌های جمع‌آوری کمک مالی مانند عرضه اولیه سکه (ICO)، عرضه اولیه صرافی (IEO) و یا STO است. با گسترش استفاده از دیفای و علی‌الخصوص صرافی‌های غیرمتمرکز یا DEXها، توجهات به عرضه اولیه صرافی غیر متمرکز نیز افزایش یافت و در این مطلب، به بررسی بیشتر این مقوله می‌پردازیم. این مقاله به بخش‌های مختلفی تقسیم شده است که برای سهولت در دسترسی به هر بخش، می‌توانید از فهرست زیر استفاده کنید:

مقدمه
عرضه اولیه صرافی غیر متمرکز چیست؟
تفاوت بین IDO / IEO / ICO / STO
مزایا و مشکلات مدل IDO چیست؟
سخن پایانی

مقدمه

قبل از اینکه در مورد رمزنگاری IDO اطلاعاتی کسب کنیم، اگر موافق باشید دانش خود را در مورد مفهوم جمع‌آوری کمک مالی از طریق فروش توکن افزایش دهیم. اگر شرکتی بخواهد برای ساخت محصولات جدید و یا گسترش کسب و کار خود سرمایه جذب کند، گزینه‌های متعددی دارد. گزینه‌های سنتی این هستند که شرکت مدنظر، به دنبال وام‌ها، سرمایه‌گذاری از طریق بانک‌ها یا سرمایه‌گذاران خطر‌پذیر برود. اما پس از موفقیت‌های ارزهای رمزپایه مانند بیت کوین و اتریوم، شرکت‌های بیشتری از روش فروش توکن به عنوان ابزاری برای جمع‌آوری سرمایه استفاده کردند. این شرکت‌ها رمز ارزی را ایجاد کرده و آن‌ها را در ازای بیت کوین، اتریوم یا دیگر ارزهای رمزپایه اصلی و یا ارزهای فیات مانند دلار و یورو به عموم مردم عرضه می‌کنند. این فرآیند جمع‌آوری کمک مالی، از طریق صدور توکن است.

روش‌های مختلفی برای انجام فروش توکن وجود دارد: عرضه اولیه سکه (ICO)، عرضه توکن اوراق بهادار (STO)، عرضه اولیه صرافی (IEO) و آخرین روش معرفی شده، عرضه اولیه صرافی غیر متمرکز یا IDO. در این مقاله، در مورد IDO صحبت خواهیم کرد.

عرضه اولیه صرافی غیر متمرکز

عرضه اولیه صرافی غیر متمرکز چیست؟

عرضه اولیه صرافی غیر متمرکز روشی برای جمع آوری کمک مالی است که در آن توکن از طریق مبادله نقدینگی در صرافی غیر متمرکز صادر می‌شود. مبادله نقدینگی غیرمتمرکز نوعی تبادل دارایی رمزنگاری شده متکی به استخر نقدینگی بوده که معامله‌گران می‌توانند با آن توکن مبادله کنند.

اکثر استخرهای نقدینگی دارای جفت ارزی شامل یک دارایی رمزنگاری شده و یک استیبل کوین (Stablecoin) هستند، به عنوان مثال، USDT / ETH. معامله‌گران می‌توانند بر اساس شرایط بازار، بین دارایی رمزنگاری شده و Stablecoin به مبادله بپردازند. از آنجایی که نوسانات استیبل کوین‌ها ناچیز است، این ویژگی امکان مناسبی برای معامله‌گران فراهم می‌کند تا سرمایه‌شان را با توجه به نوسانات بالای رمز ارزها، با تبدیل به یکدیگر مدیریت کنند. در نتیجه، عرضه اولیه صرافی غیر متمرکز، شرکت‌ها را قادر می‌سازد یک رمز ارز را صادر کرده و سریعا به نقدینگی دسترسی پیدا کنند.

در IDO، توکن از طریق صرافی‌های غیر متمرکز مانند بنکور (Bancor)، بایننس (Binance) یا یونی سواپ (Uniswap) صادر می‌شود. اولین IDO به میزبانی صرافی غیرمتمرکز بایننس (Binance DEX) برگزار شد. به گفته آن‌ها این روش جمع‌آوری کمک‌های مالی برای پروتکل‌ها، سرمایه‌گذاری افراد را بدون کنترل دیگران امکان‌پذیر می‌سازد. اما از آنجایی که IDO توسط هر کسی می‌تواند سازماندهی شود، به دلیل عدم توانایی صادرکننده برای کنترل، هیچ اطمینان و ضمانتی برای سرمایه‌گذاری وجود ندارد. با این شرایط، عرضه اولیه صرافی غیر متمرکز در حال کسب محبوبیت است، زیرا هر روز مشاغل بیشتری برای جمع‌آوری سرمایه از آن استفاده می‌کنند.

نمونه‌هایی از عرضه اولیه صرافی غیر متمرکز

اولین IDO مربوط به پروتکل ریون (Raven) در صرافی غیر متمرکز بایننس صورت گرفت. در 17 ژوئن 2019 (۲۷ خرداد ۱۳۹۶)، رمز ارز RAVEN در صرافی غیر متمرکز بایننس لیست و به مدت 24 ساعت عرضه اولیه آن ادامه یافت. در کل ۳ درصد از مجموع توکن‌های این پروتکل به فروش رفت و ارزش هر رمز ارز RAVEN تا 0.00005 واحد BNB افزایش یافت. پروتکل ریون یک پروتکل آموزش توزیع شده و یادگیری عمیق برای ارائه آموزش شبکه‌های عصبی سریع‌تر و مقرون به صرفه است.

نمونه دیگری از IDO، پروتکل UMA است؛ یک بستر مبتنی بر اتریوم برای صدور و ترید دارایی‌های مصنوعی. اخیرا یک سازمان مستقل و خودگردان غیر متمرکز به نام MahaDAO، اعلام کرد تصمیم دارد IDO را برای MAHA که رمز ارز حاکیمتی این پروتکل است، راه‌اندازی کنند.

بیشتر بخوانید: سازمان مستقل و خودگردان غیر متمرکز (DAO) چیست و چطور اداره می‌شود؟

تفاوت بین IDO / IEO / ICO / STO

در عرضه اولیه سکه یا Initial Coin Offerng که به اختصار آن را ICO می‌نامیم، صادرکنندگان همه مسئولیت‌ها را مدیریت می‌کنند. در مقابل، در عرضه اولیه صرافی (Initial Dex Offering) عرضه توسط یک صرافی متمرکز میزبانی می‌شود. وقتی IDO را با دو روش دیگر مقایسه می‌کنیم، می‌بینیم که اساسا ترکیبی از هر دوی ICO و IEO است. تنها تفاوت این است که در IDO، صرافی ارز دیجیتال متمرکز (CEX) با یک صرافی غیر متمرکز (DEX) جایگزین می‌شود.

در مورد عرضه توکن اوراق بهادار (Security Token Offering)، قرارداد سرمایه‌گذاری توسط توکن اوراق بهادار پشتیبانی می‌شود. این نوع از عرضه با مقررات دولتی مطابقت دارد، در حالی که برای عرضه اولیه صرافی غیر متمرکز، هنوز مقرراتی تنظیم نشده است.

عرضه اولیه صرافی متمرکز و عرضه اولیه صرافی غیر متمرکز تقریبا یکسان هستند. ما حتی می‌توانیم IDO را IEO جدید بنامیم. در هر دو روش، سازمان‌ها می‌توانند به طور مستقیم توکن‌ها را با سرمایه‌گذاران یا تریدرها مبادله کنند. اما در IDO از آنجایی که مستقل و غیرمتمرکز است، کارمزدی به صرافی پرداخت نمی‌شود. علاوه بر این، عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز برخی از مشکلات مرتبط با IEO را برطرف می‌کند، از جمله اینکه در اکثر موارد در عرضه اولیه صرافی متمرکز، صادرکنندگان اجازه ثبت رمز ارز خود در دیگر صرافی‌ها را ندارند. صادرکنندگان همچنین برای درج رمز ارز در صرافی متمرکز باید مقدار قابل توجهی از ارز دیجیتال صادر شده و یا مبلغ هنگفتی را پرداخت کنند. علاوه بر این‌ها، در عرضه اولیه صرافی غیر متمرکز کنترلی روی پارامترهای جذب سرمایه وجود ندارد.

مزایا و مشکلات مدل IDO چیست؟

مسلما معرفی هر مدل جدید در عرضه اولیه خصوصا در فضایی مانند ارزهای دیجیتال که از سرعت پیشرفت بالایی برخوردار است، مزایا و معایبی را نسبت به سایر مدل‌ها به دنبال دارد. در این قسمت، در ابتدا به بررسی مزایا و در ادامه به مشکلات و نواقض عرضه اولیه صرافی غیر متمرکز یا IDO می‌پردازیم.

مزایای عرضه اولیه صرافی غیر متمرکز

IDO به عنوان یک روش جدید در عرضه اولیه رمز ارزها، شامل سه مزیت اصلی جمع آوری سرمایه به طور آزاد و عادلانه، امکان معامله‌گری سریع و دسترسی فوری به نقدینگی بوده که در ادامه به تشریح هر کدام می‌پردازیم.

جمع آوری سرمایه به طور آزاد و عادلانه

معمولا مشاهده می‌شود که در عرضه توکن‌ها، سرمایه‌گذاران خصوصی به محض عمومی شدن فروش توکن مقدار زیادی از آن را با قیمت پائین‌تر خریداری کرده و به عموم مردم می‌فروشند و سود قابل ملاحظه‌ای کسب می‌کنند. با روش عرضه اولیه صرافی غیر متمرکز، شرکت‌ها، به ویژه استارت آپ‌ها، برای شروع فعالیت جذب سرمایه نیازی به صرافی‌های متمرکز و مجوزهای لازم آن‌ها ندارند. همچنین، علاوه بر سرمایه‌گذاران خصوصی، هر کسی می‌تواند در IDO شرکت کند.

ترید سریع در IDO

از دیگر مزایای IDO این است که می‌توان بلافاصله توکن آن را معامله کرد. به این ترتیب، سرمایه‌گذاران می‌توانند در هنگام شروع عرضه، توکن را خریداری نمایند و بعدا در طول IDO آن‌ها را با قیمت بالاتر بفروشند. به عنوان مثال، در جریان عرضه اولیه توکن پروتکل UMA، قیمت اولیه 0.26 دلار بود که به حدود 2 دلار نیز در طی عرضه رسید.

دسترسی سریع به نقدینگی

طبق تعریف، نقدینگی به معنای توانایی خرید یا فروش آسان در بازار بوده یا به زبان ساده، چقدر سریع می‌توان دارایی را به پول تبدیل کرد. در IDO ،توکن پروژه‌ها به نقدینگی فوری دسترسی پیدا می کند، که این امر تاثیر مثبتی بر قیمت توکن دارد.

مشکلات عرضه اولیه صرافی غیر متمرکز یا IDO چیست؟

حال در ادامه اگر موافق باشید به کمبودها و نواقص روش عرضه اولیه صرافی غیر متمرکز خواهیم پرداخت.

صرافی غیر متمرکز به معنای عدم وجود مکانیسم کنترل است. وقتی صحبت از جذب سرمایه می‌شود، مانند دیگر مدل‌های عرضه توکن، داشتن مقداری کنترل بر آن مهم است. شاید این مثال خوبی باشد از اینکه چگونه یک مزیت می‌تواند به نوبه خود به یک ضرر تبدیل شود.

با توجه به اینکه توکن می‌تواند بین سرمایه‌گذاران معامله شود، در نتیجه قیمت خریداری شده رمز ارز نیز می‌تواند برای هر کسی متفاوت باشد. تعداد کمی از سرمایه‌گذاران می‌توانند توکن را با قیمت مشخص شده توسط پروتکل خریداری کنند که این مسئله نکات بعدی که ذکر خواهیم کرد را به وجود می‌آورد.

نهنگ‌ها، سرمایه گذارانی هستند که میزان زیادی سرمایه دارند و می‌توانند مقدار زیادی توکن خریداری و قیمت رمز ارزها را دستکاری کنند، زیرا محدودیتی برای خرید توکن در IDO وجود ندارد. بنابراین، صادرکنندگان توکن نمی‌دانند چه مقدار از این رویداد عرضه توکن جمع‌آوری کرده‌اند.

وقتی عرضه توکن شروع می‌شود، قیمت شروع به تغییر می‌کند و سرمایه‌گذاران بلافاصله باید برای خرید تصمیم‌گیری کنند. این موضوع احتمال وجود توکن‌های جعلی در IDO را بالا می‌برد و افراد متحمل ضررهایی شوند.

در این مدل هیچ‌گونه احراز هویتی صورت نمی‌گیرد، بدین معنی که اطلاعات معتبری از سرمایه‌گذاران وجود نخواهد داشت.

سخن پایانی

مدل عرضه اولیه صرافی غیر متمرکز سعی در توسعه مدل‌های قبلی عرضه سکه‌ها را دارد. روش IDO در جایی که استارت‌آپ‌ها تمایلی به دریافت مجوز برای عرضه اولیه خود را ندارند، مفید است. با این حال در IDO، منافذی برای نهنگ‌ها و کلاهبرداران وجود دارد و صادرکنندگان توکن را تحت تأثیر موضوعاتی مانند نوسانات شدید قیمتی قرار می‌دهد.

هر چند IDO روشی جدید و تکاملی در نوع عرضه توکن‌ها محسوب می‌شود، اما برای بهینه شدن این روش راه زیادی در پیش است. از جمله این موارد جهت بهینه شدن می‌توان به وجود مکانیسم کنترل که تضمین‌کننده ثبات قیمتی تا پایان زمان IDO است و یا گنجاندن سیستم احراز هویت و کنترل توکن‌های خریداری شده توسط هر شخص، اشاره کرد.

منبع: Accubits.com

برچسب ها: صرافی غیرمتمرکز