مروری بر مطرحترین پروژههای شکست خورده در فضای ارزهای دیجیتال
در این مقاله قصد داریم سرگذشت ۳ مورد از مطرحترین پروژههای شکست خورده که قرار بود تغییرات بزرگی در حوزه ارزهای دیجیتال ایجاد کنند را مرور کنیم.
در سال ۲۰۱۷ تکنولوژی بلاک چین و رمز ارزها هنوز تازگی داشتند و به نظر میرسید که هر روز یک ایده یا پروژه «انقلابی» جدید در این حوزه مطرح میشد؛ سیستم مالی غیر متمرکز، ترکرهای تورنت غیر متمرکز و سیستم اسناد اداری غیر متمرکز. همه چیز غیرمتمرکز بود! عباراتی مثل «شفاف سازی»، «توزیع شده» و «مبتنی بر بلاک چین» بیش از حد استفاده میشدند و هر چقدر به پیک قیمتی بیت کوین در سال ۲۰۱۷ نزدیک میشدیم، پروژههایی با اسمهای عجیب و اهداف عجیبتر پدیدار میشدند. تقریبا هیچ کدام از این پروژهها کاربردی برای عموم مردم نداشتند؛ درست مثل هزاران رمز ارزی که پس از معرفی تکنولوژی بلاک چین عرضه شدند و امروزه تنها حدود ۳۰ مورد از آنان مورد توجه سرمایهگذاران قرار میگیرند. امروزه تعداد زیادی از این ارزهای دیجیتال به عنوان پروژههای شکست خورده شناخته میشوند.
معروفترین ارزهای دیجیتال شکست خورده کداماند؟
بسیاری از پروژههایی که در اوج محبوبیت تکنولوژی بلاک چین کار خود را آغاز کردند، اکنون در حال از بین رفتن هستند. برای درک بهتر این موضوع کافیست به وبسایتهای نقد این نوع پروژهها نیم نگاهی بیندازید تا فورا با صدها پروژه شکست خورده و نوشتههای خشمگین کاربرانشان روبرو شوید.
شبکه آزاد تلگرام (Telegram Open Network) که به اختصار TON نامیده میشد
از اواخر سال ۲۰۱۷ تا اوایل ۲۰۱۸T شاهد انتشار خبرهایی مبنی بر تلاش تلگرام برای عرضه یک پلتفرم بلاک چینی جدید، همراه با یک رمز ارز جدید بودیم. توکن این پلتفرم که به نام گرام (Gram) هم شناخته میشد، قرار بود در شبکه آزاد تلگرام (Telegram Open Network) عرضه شود و بلاک چین آن، هسته اصلی این پلتفرم باشد. در وایت پیپر این پروژه، توسعهدهندگان ادعا داشتند که توکن Gram میتواند یک ارز دیجیتال استاندارد برای تبادل ارزش و تراکنشهای روزانه باشد.
در ادامه متن آمده است که اگرچه بیت کوین طلای دیجیتال، و اتریوم پلتفرمی مناسب برای جذب سرمایه مردمی است، اما سیستم TON جایگزنی برای پولهای سنتی و سیستمهایی مثل ویزا و مستر کارد خواهد بود. تلگرام ادعا داشت با تجربهای که در زمینه ذخیره غیر متمرکز دادههای رمزنگاری شده، ایجاد رابط کاربری کاربر پسند و مدیریت پایگاه عظیمی از کاربران کسب کرده است، پلتفرمش میتواند (بر خلاف بسیاری از رمز ارزهای دیگر) برای استفاده انبوه در سطح جهانی مناسب باشد. اما با وجود همه این ادعاها، شبکه آزاد تلگرام هم در نهایت به جمع پروژههای شکست خورده در فضای ارزهای دیجیتال اضافه شد.
ادعاهای تلگرام بی پایه و اساس نبودند، ولی به نظر میرسید که تا حدودی جنبه تبلیغاتی داشته باشند. چرا تلگرام باید یک سیستم مالی ایجاد کند و نه یک شرکت که در این زمینه تجربه بیشتری دارد؟ Telegram چگونه قصد داشت رمز ارز جدیدش را از سایر رقبا متمایز کند؟ این سیستم از چه لحاظ نسبت به سیستمهای مالی فعلی برتری داشت؟ این سوالات هرگز پاسخ داده نشدند، اما با این حال عرضه اولیه سکه (ICO) این شرکت در سال ۲۰۱۸ به شدت موفقیت آمیز بود و طی دو مراسم فروش خصوصی، ۱.۷ میلیارد دلار سرمایه جمع آوری شد.
اما علیرغم این موفقیت بزرگ در جذب سرمایه، پاول دوروف در دوازدهم می امسال (۲۳ اردیبهشت) اعلام کرد که پس از یک نبرد قانونی طولانی با کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC)، تلگرام به صورت رسمی ارتباط خود با این پروژه را قطع کرده است. شرکت Telegram توانایی حقوقی کافی برای اجرای چنین ایده بلند پروازانهای را نداشت و علاوه بر این، مشکلات فنی و رقابت سنگین بازار نیز در شکست این پروژه نقش داشتند. این ماجرا به خوبی شرایط هیجانی سال ۲۰۱۸ را نشان میدهد: یک شرکت بدون داشتن تکنولوژی یا توانایی حقوقی کافی وارد این حوزه میشود و حتی نمیتواند جایگاه دقیقی برای سیستم مالی خود مشخص کند. نتیجه چنین اقدامی، اضافه شدن یک نام دیگر به لیست پروژههای شکست خورده در فضای ارزهای دیجیتال است.
بیشتر بخوانید: پیام پاول دورف خطاب به جامعه ارزهای دیجیتال؛ پروژه شبکه بلاکچین تلگرام لغو شد
پتچینز (Petchains)، پروژهای برای حیوانات خانگی
پروژه پتچینز در آغاز به عنوان سیستم مدیریت اطلاعات جهانی و یک پلتفرم تبادل برای بازار حیوانات خانگی معرفی شد. قرار بود این سیستم اطلاعات مربوط به حیواناتی که در خانهها و پناهگاهها زندگی میکنند را ثبت و نگهداری کند. هدف این پروژه، ایجاد یک جامعه کاربری متشکل از صاحبان، متخصصان، داوطلبان، موسسات و ارائه کنندگان خدمات مربوط به حیوانات خانگی بود. این سیستم نیز از تکنولوژی بلاک چین بهره میبرد و قرار بود سرمایهاش از طریق یک ICO جمع آوری شود.
اما سوال اصلی اینجاست که آیا دنیا به یک سیستم غیر متمرکز مدیریت اطلاعات و تبادل حیوانات خانگی نیاز دارد؟ میتوان گفت که تمرکزسازی در این حوزه مشکلات قابل توجهی به وجود نمیآورد؛ چون مشتریان معمولا فروشگاههای حیوانات خانگی را پس از بررسی و مطالعه نقدهای آنلاین انتخاب میکنند. تنها مشکلی که این مشتریان با آن مواجه هستند، احتمال غلط بودن اطلاعات مربوط به صاحبان قبلی حیوانات، و وضعیت سلامت آنان است. اما این مشکل مربوط به تکنولوژی نیست و به دلیل موانع قانونی بهوجود آمده است. پس احتمالا بلاک چین تاثیر چندانی در حل آن نخواهد داشت. در ضمن، قوانین مربوط به حیوانات خانگی در هر کشور متفاوت هستند و یک تیم استارتآپ کوچک توانایی مقابله با چنین چالشهای قانونی را ندارد.
هیچکدام از اعضای تیم توسعهدهنده Petchains چندان شناخته شده نبودند و رزومه خاصی در حوزه ارزهای دیجیتال نداشتند. بد نیست بدانید که بعدها مشخص شد که هویت و عکسهای بعضی از افراد این تیم تقلبی بودند. بازایابی این پروژه موفقیت چندانی به همراه نداشت و هرگز سرمایه قابل توجهی برای آن جمعآوری نشد. در حال حاضر وبسایت رسمی پتچینز غیر فعال است و صفحههای شبکههای اجتماعی آن نیز بیش از یک سال است که پست جدیدی منتشر نکردهاند. اگر به آدرس رسمی وایت پیپر این پروژه (petchains.io) مراجعه کنید، با متنی که به صورت کلی دلایل شکست در حوزه ارزهای دیجیتال را تشریح میکند، مواجه خواهید شد.
ویکی توکن (Wiki token)، یک نمونه دیگر از ارزهای دیجیتال شکست خورده
ویکی توکن که با نماد WIKI هم شناخته میشد، یک توکن ERC20 بود که به منظور استفاده در «دانشگاه کریپتو» (Crypto University) ساخته شد. این دانشگاه بر اساس پروژه «بیت کوین ویکی» (Bitcoin Wiki) توسعه داده شده بود و آن را به عنوان یک پلتفرم آموزشی کاملا مستقل، غیر متمرکز و بدون سانسور معرفی میکردند. قرار بود اعضای این دانشگاه برای نوشتن مقاله و تدریس در آن، ویکی توکن دریافت کنند. صاحبان این توکن میتوانستند با آن به خرید و فروش ارز دیجیتال در صرافیها بپردازند، یا از آن برای مشاهده سایر محتواهای آموزشی دانشگاه استفاده کنند. اما باید اعتراف کرد که ایده چنین پروژهای در نهایت کمی عجیب بود؛ چه نوع دانش مخفی در دنیای رمز ارزها وجود دارد که برای یاد گرفتن آن نیاز است یک سیستم پرداخت توکنی ایجاد کنیم؟ علاوه بر این، محتوای آموزشی چنین پلتفرمی چه برتری نسبت به محتوای رایگان موجود در سرتاسر اینترنت دارد؟
ارزش یک محتوای آموزشی معمولا به شهرت مدرس آن بستگی دارد. در پلتفرمهای آموزشی استاندارد مثل کورسرا (Coursera)، برنامههای آموزشی توسط موسسههای شناخته شده تولید میشوند و امکان تعامل مستقیم با مدرس فراهم شده است. پس از تکمیل یک برنامه آموزشی در کورسرا، دانشجو یک مدرک معتبر دریافت میکند که مورد قبول شرکتها و سایر موسسههای آموزشی است. همه این فاکتورها ارزش یک برنامه یا محتوای آموزشی را افزایش میدهند و به همین دلیل است که مردم برای شرکت یا استفاده از آنان، حاضر به پرداخت پول هستند.
اما پروژه ویکی توکن تقریبا هیچ کدام از فاکتورهای بالا را نداشت؛ یعنی خبری از موسسه یا مدرسهای مشهور نبود. بنابراین دلیلی مبنی بر ارزش بیشتر محتواهای دانشگاه کریپتو نسبت به محتواهای رایگان یوتیوب یا دیگر وبسایتها وجود نداشت. ویکی توکن هم مانند سایرین، از سر و صدای بلاک چین برای اجرای یک ایده نه چندان جالب استفاده کرد، ولی در نهایت محصول خاصی برای ارائه نداشت و به همین دلیل است که اکنون از آن به عنوان یکی دیگر از پروژههای ارزهای دیجیتال شکست خورده یاد میشود.
جمعبندی
پروژههایی که در این مقاله به آنان اشاره شد، به جز جنبه فنی ایدههایشان، در اجرای هیچ چیز دیگر موفق نبودهاند. این پروژهها بدون تحقیق در مورد بازار یا مخاطب، تنها برای استفاده از محبوبیت بلاک چین به نحوی عجولانه ارائه شدند، و در نهایت شکست خوردند. یکی از قوانین اصلی مارکتینگ این است: «مشکلی که نیاز به حل شدن دارد را تبلیغ کن و نه محصولی که قصد فروشش را داری.» توسعه دهنده یک محصول باید قبل از هر چیز به فکر نیازهای مصرف کننده باشد؛ وگرنه مثل پروژههای بالا، فقط قالب یک محصول را عرضه میکند که ارزش ذاتی ندارد.
منبع: cointelegraph.com
نظرات کاربران (0 نظر)