بهترین مکان برای ذخیره ارز دیجیتال کجاست؟ صرافی بهتر است یا کیف پول؟ (ریدایرکت شد)
.gif)
ذخیره ارز دیجیتال و بیت کوین موضوعی است که می‌خواهیم امروز بررسی کنیم. ذخیره بیت کوین و ارزهای دیجیتال در صرافی ارز دیجیتال، خصوصا اگر قصد ترید دائم آن را دارید، فکر خوبی است. اما با توجه به تعداد هک‌هایی که روزانه در این زمینه اتفاق می‌افتد، یک کیف پول آفلاین و بدون نیاز به اینترنت، بسیار ایمن‌تر است.
ارز دیجیتال شما، به میزان روشی که برای ذخیره ی آن انتخاب می‌کنید، ایمن است. صرافی‌ها عموما ناامن‌ترین محل ذخیره‌ی طولانی مدت ارزها و کیف پول‌های آفلاین، ایمن‌ترین محل‌ها هستند. اما بین راحتی در ورود و خروج از یک پوزیشن و امنیت همیشه یک تعادلی باید وجود داشته باشد.
بهترین راه ذخیره ارز دیجیتال و بیت کوین چیست؟
وقتی به قضیه‌ی ذخیره ی ارز دیجیتال می‌رسیم، شما به عنوان سرمایه‌گذار در حوزه کریپتو، تنها دو انتخاب دارید: روش کاستدی و یا غیرکاستدی.
زمانی که کاربران، منابع مالی خود را برروی پلتفرمی مانند صرافی ذخیره میکنند، به این روش، کاستدی یا حضانتی/امانی گفته میشود. چرا که در این نوع از ذخیره سازی، کاربران درواقع تمامی امنیت خود را به صرافی واگذار میکنند.
اما زمانی که یک کاربر، منابع مالی‌اش را درون یک کیف پول ارز دیجیتال ذخیره میکند که فقط خودش به آن دسترسی دارد، حالا می‌توان این روش ذخیره‌ی ارزها را، غیرکاستدی یا غیرامانی دانست که از تمامی خطرها و ریسک‌های پلتفرم‌ها نیز، به دور است. هردوی این روش‌ها، مزیت‌ها و معایبی دارند و برای دسته‌های مختلفی از سرمایه‌گذاران، گزینه‌ای که بهتر است نیز، فرق میکند.
روش غیرکاستدی برای ذخیره ارز دیجیتال امن‌تر است اما کارایی ندارد. چراکه در این روش، واریز وجه به یک پلتفرم صرافی طمان میبرد و حتی ممکن است فرصت یک معامله و ترید خوب را از دست بدهید.
وجوه کاستدی، در معرض ریسک‌های بسیار بیشتری، همچون هک شدن قرار دارند اما کارایی ترید بسیار بهتری را ارائه میدهند. چرا که در این روش، وجوه در خود صرافی‌ها ذخیره میشوند.
به عنوان یک قاعده‌ی کلی، دارایی‌های بلند مدت، باید به صورت غیرکاستدی ذخیره شوند. اما برای تجارت‌های کوتاه مدت و مقطعی که وضعیت باز و آشکاری دارند، ذخیره ی ارز دیجیتال و بیت کوین در خود صرافی‌ها، گزینه‌ی هوشمندانه‌تری است.
برای ذخیره‌سازی ارز دیجیتال به روش غیرکاستدی، کیف پول آفلاین، یا به عبارتی امن‌ترین راه است. از آنجایی که این کیف پول‌ها به اینترنت متصل نیستند و نمی‌توانند هک شوند. همچنین بدین ترتیب می‌توانید به آنها به چشم پول نقد نگاه کنید: هکرهای آنلاین، هرگز دستشان به ارزهای فیزیکی شما نمیرسد چرا که به صورت آنلاین وجود خارجی ندارند.
کیف پول سخت افزاری و کیف پول کاغذی ازجمله کیف پول‌های آفلاین هستند که بشتری میزان امنیت را دارا هستند.
آیا ذخیره ارز دیجیتال در صرافی‌ها کار درستی است؟
بازار ارزهای دیجیتال، به خاطر نوسانات متعددی که دارد بدنام است. این موضوع، نژادی از معامله‌گران را به وجود آورده است که اصلا سرمایه گذاری‌های طولانی مدت انجام نمی‌دهند و تنها در نوسانات کوتاه مدت و یا متوسط در بازار فعالیت میکنند.
این دسته از معامله‌گران، معمولا در همان پوزیشن کوتاه مدت خود باقی می‌مانند، اما در بقیه‌ی زمان‌ها، سرمایه خود را در ارز های دیجیتال پایدارتری همچون تتر (USDT) و USDC ذخیره میکنند. تتر تاکنون محبوب‌ترین استیل کوین در بازار بوده است.
نگهدای و ذخیره ارز دیجیتال در یک صرافی (به صورت کاستدی)، برای این دسته از تریدرها، بیشتر با عقل جور درمی‌آید. با این وجود، حتی اگر این دست از تریدرها هم منتظر پیدا کردن فرصتی برای سرمایه‌گذاری هستند، بازهم بهتر است که این افراد وجوه‌شان را آفلاین نگه دارند و یا دست کم در یک کیف پول غیرکاستدی ذخیره کنند.
برای تجارت اوارق مشتقه، تریدرها با گذاشتن و یا واریز وثیقه‌ای که به عنوان یک سپرده‌ی امن در معاملات عمل کند، پرداخت‌های خود را گارانتی کنند. کسانی که از پلتفرم‌هایی همچون صرافی بیتمکس، بایننس فیوچرز و FTX و سایر صرافی‌های اوراق مشتقه استفاده میکنند، نیاز دارند که از این الزامات و قوانین پرداخت وثیقه پیروی کنند تا بتوانند تجارت کنند و پای معاملات بروند.
فرای انواع تجارت‌هایی که یک کاربر ممکن است انجام دهد، بیشتر باید تفاوت میان صرافی‌ها را در نظر گرفت. برای نمونه، ریسک ذخیره ارز دیجیتال در صرافی بیت استمپ با هیت بی‌تی‌سی و بیت فارکس یک دنیا فرق میکند.
اگر کاربران دقت لازم را به کار گرفته باشند، به راحتی می‌فهمند که چه چیزی امن و چه چیزی ناامن است و این موضوع برایشان مشخص میشود. برای نمونه، صرافی کوین بیس، تنها 2% از کل ارزهای دیجیتال خود را در یک کیف پول گرم نگه می‌دارد و بقیه دارایی‌ها در یک کیف پول سخت افزاری یا اصطلاحا سرد نگه داری میشوند. علاوه بر این، این صرافی بیمه است و هرگونی ضرری که به کیف پول گرم وارد شود را پوشش میدهد که خود امنیت بیشتری برای وجوه شما ایجاد میکند.
از صرافی بایننس، نزدیک به 7,000 بیت کوین دزدیده شده؛ اما این صرافی ضرر سرمایه گذاران را از طریق صندوق بیمه جبران کرده است.
اما در مقابل، صرافی کریپتوپیا (Cryptopia) که روزی یکی از معروف‌ترین صرافی‌های ارز دیجیتال بود، اما الان در معرض لیکوئید شدن قرار گرفته است.
صرف نظر از خود صرافی، ذخیره ی ارز دیجیتال و کوین‌ها در درون صرافی، باید تنها در صورتی انجام شود که شما به عنوان تریدر به دنبال خروح از پوزیشن‌تان هستید پس تمام جوانب احتیاط را رعایت کنید.
افراد خبره چگونه ریسک کاستدی را کاهش میدهند؟
چندین راه برای به حداقل رساندن ریسک‌های روش کاستدی وجود دارد. در سال گذشته، استفاده از صرافی‌های غیرکاستدی فوران کرد. گاهی اوقات به این صرافی‌ها، صرافی غیرمتمرکز (DEX) نیز می‌گویند.
صرافی‌های غیرمتمرکز، مانند یونی سواپ (Uniswap) و کایبر نتورک (Kyber Network)، به معامله‌گران، نقدینگی و ناشناسی که در بلاکچین شماره دو برتر دنیا یعنی اتریوم وجود دارد را ارائه میدهند. تریدرهایی که به دنبال خرید اتریوم یا توکن‌های ERC-20 هستند، صرافی‌های غیرمتمرکز بهترین انتخاب هستند و وجوه همیشه در کنترل کاربر قرار دارد.
شیب شیفت نیز یکی دیگر از صرافی‌های غیرکاستدی برتر می‌باشد، اما یک صرافی غیرمتمرکز نیست. چرا که تنها یک نقطه‌ی شکست دارد. این صرافی، از طریق شرکتی که مسئولیت‌های محدودی دارد، اداره میشود. درست برخلاف یونی سواپ، که تنها یک قرارداد هوشمند می‌باشد که به زبان برنامه‌نویسی اتریوم به نام سالیدیتی، نوشته شده است.
صرافی‌های غیرمتمرکز، یک روش غیرکاستدی را برای ذخیره‌ی ارز دیجیتال ارائه میدهند و به تدریج درحال وارد کردن نقدینگی هرچه بیشتر به بازار کار خود هستند تا بتوانند به دامنه‌ی بزرگتری از مخاطبان، خدمت رسانی کنند.
وقتی به تجارت اوراق مشتقه می‌رسیم، به تاکتیکی برمی‌خوریم که توسط تریدرهای حرفه‌ای استفاده میشود. این تاکتیک به تاجران این امکان را میدهد که ریسک کاستدی خود را کاهش دهند. اما در مقابل، این معامله‌گران باید به طور مداوم، ریسک‌ها را مدیریت کنند.
تصور کنید یک تریدر میخواهد 10 بیت کوین به ارزش قرارداد آتی بیت کوین بخر، اما از طرفی هم میخواهد ریسک کاستدی و ذخیره ارز دیجیتال در صرافی را به حداقل برساند. در این نوع ترید، معامله‌گر نیاز دارد تا ده بیت کوین را به عنوان وثیقه به یک صرافی متمرکز بدهد که اصلا مطلوب نیست. بنابراین:
- برای 10 بیت کوین با لوریج 2، تنها به 5 بیت کوین نیاز است.
- برای 10 بیت کوین با لوریج 5، تنها به 2 بیت کوین نیاز است.
- برای 10 بیت کوین با لوریج 10، تنها 1 بیت کوین نیاز است.
بیشتر بخوانید: راهنمای انتخاب لوریج در معاملات فیوچرز بایننس
بنابراین تریدر، با استفاده از لوریج می‌تواند میزان وثیقه‌ی مورد نیاز برای موقعیت مشتقه خود را کاهش دهد. اما در این صورت، قیمت لیکوئید، یعنی قیمتی که صرافی آن پوزیشن را میبندد و وثیقه پرداختی هم از دست میرود، بیشتر میشود.
بنابراین، لازم است که کاربران که به طور مداوم و تمام مدت ریسک حساب و موقعیت خود را مدیریت کنند. با اهرم بیشتر، قابلیت مقاومت دربرابر نوسانات شدید نیز کاهش می‌یابد که اصلا جای نگرانی ندارد و در بحث ذخیره‌ی ارز دیجیتال بسیار رایج است.
اینکه بپرسیم که یک نفر باید ارز دیجیتال خود را در صرافی ذخیره کند یا نه، اصلا یک جواب مستقیم بله یا خیر ندارد. ذخیره‌ی ارز دیجیتال، به وضعیت، مقدار و مهم‌تر از همه اینکه برای یک فرد، دسترسی سریع به وجوه مهم‌تر است و یا محافظت از آن، بستگی دارد.
پس قبل از پاسخ به هرسوالی، به این پاسخ دهید که حائز اهمیت‌ترین مسئله برای شما چیست و سپس بار دیگر مقاله‌ی ما را بخوانید و بهترین نتیجه‌ها را بگیرید. امیدوارم این مقاله برای شما نیز مفیده بوده باشد. نظرات و تجربیات خود را درباره ذخیره ارز دیجیتال در صرافی های ارز دیجیتال را با ما به اشتراک بگذارید.
نظرات کاربران (0 نظر)